إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • با وجود به قدرت رسیدن چند تن از رهبران حرکتهای اسلامی در برخی از کشورهای عربی و اسلامی، به نظر می‌رسد در ارائه‌ی الگوی مشخصی که بتوان اصطلاح حکومت اسلامی را درباره‌ی آن به کار برد ناتوان بوده‌اند. از ایران تا سودان و سایر کشورهای عربی که در قانون اساسی آنها از اسلام به عنوان دین رسمی یاد شده است، ساختار حکومت‌های نوظهور همچنان ظرفی است که اجتهادهای سیاسی گوناگونی را در خود جای داده است. 

    با اینکه کتابخانه‌ی اسلامی سرشار از کتاب‌های تاریخی است و تحولات دو منطقه‌ی عربی اسلامی را از قدیم و جدید مورد بررسی قرار داده است